تعیین ابتلا به دیابت با نوع خواب

 اینکه شما سحرخیز هستید و یا شب‌زنده‌دار، بر خطر ابتلا شما به دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی تاثیر می‌گذارد.

به گزارش ایسنا به نقل از هلث، کسانی که دیر می‌خوابند و تا دیر وقت فعال هستند، نسبت به آن‌هایی که زود از خواب بیدار می‌شوند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی قرار دارند.

کرونوتایپ (تیپ شخصیت زمانی) فرد بر تعدادی از بیماری‌ها مانند سندرم متابولیک (شرایطی که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی عروقی و سکته را افزایش می‌دهد) تاثیر می‌گذارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کرونوتایپ به ریتم‌های شبانه‌روزی مربوط می‌شود و تمایل طبیعی بدن به خواب یا هوشیاری در یک دوره ۲۴ ساعته است.

کرونوتایپ‌های سحرخیز، کسانی هستند که ترجیح می‌دهند صبح زود بیدار شوند و فعالیت خود را انجام دهند؛ در حالی که کرونوتایپ‌های شب‌زنده‌دار افرادی هستند که تا دیروقت بیدار می‌مانند و تا اواخر روز فعال هستند.

نتایج تحقیقی نشان می‌دهد که متابولیسم بدن و منبع انرژی ترجیحی ما تحت تاثیر چرخه خواب و بیداری است. بدن ما از چربی به عنوان سوخت استفاده می‌کند، اما بازده تبدیل چربی به انرژی در کرونوتایپ‌های شب‌زنده‌دار کمتر است.

تجمع چربی کرونوتایپ‌های شب‌زنده‌دار را در معرض خطر بیشتر بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ قرار می‌دهد. کسانی که در ساعات پایانی روز فعال می‌مانند، حتی حین ورزش نیز چربی کمتری می‌سوزانند؛ در حالی که افراد سحرخیز تمایل به مصرف چربی بیشتری برای انرژی در هنگام استراحت یا فعالیت بدنی دارند.

برای این مطالعه شرکت‌کنندگان بر اساس کرونوتایپ خود به ۲ گروه تقسیم شدند و ترکیب بدن آن‌ها (درصد چربی، ماهیچه و استخوان)، توده بدن و حساسیت به انسولین برای متابولیسم کربوهیدرات و چربی مورد بررسی قرار گرفت.

شرکت‌کنندگان یک رژیم غذایی استاندارد را دنبال کردند و طی شب چیزی مصرف نکردند و الگو‌های فعالیت آنان در طول روز به مدت یک هفته پیگیری شد. آنان همچنین ۲ جلسه ۱۵ دقیقه‌ای ورزش با شدت متوسط و زیاد انجام دادند.

نتایج نشان داد کسانی که تا دیروقت بیدار هستند، حین ورزش و استراحت نسبت به افراد سحرخیز چربی کمتری برای انرژی می‌سوزاندند.

همچنین آن‌ها به انسولین مقاوم بودند؛ به این معنا که بدن آن‌ها به گلوکز خون واکنش خوبی نشان نمی‌داد؛ بنابراین بدن آن‌ها به گلوکز بیشتری نیاز دارد و کربوهیدرات‌ها را به چربی‌ها به عنوان منبع انرژی ترجیح می‌دهند؛ بنابراین این افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت و چاقی قرار می‌گیرند.

پروفسور استیون مالین، محقق ارشد این تحقیق، گفت: تفاوت در متابولیسم چربی بین سحرخیزان و شب‌زنده‌داران نشان می‌دهد ریتم شبانه‌روزی بدن ما (چرخه بیداری/خواب) می‌تواند بر نحوه استفاده بدن از انسولین تاثیر بگذارد.

توانایی حساس یا اختلال در پاسخ به هورمون انسولین پیامد‌های عمده‌ای برای سلامتی ما دارد.

این مشاهدات درک ما را از اینکه چگونه ریتم‌های شبانه‌روزی بدن بر سلامت ما تاثیر می‌گذارد، افزایش می‌دهد.

از آنجایی که به نظر می‌رسد کرونوتایپ بر متابولیسم و عملکرد هورمونی ما تاثیر می‌گذارد، پیشنهاد می‌کنیم کرونوتایپ می‌تواند به عنوان عاملی برای پیش‌بینی خطر بیماری فرد مورد استفاده قرار گیرد.

ما همچنین دریافتیم که افراد سحرخیز از نظر بدنی فعال‌تر هستند و سطح آمادگی جسمانی بالاتری نسبت به افراد شب‌زنده‌دار دارند که در طول روز بی‌تحرک‌تر هستند. البته تحقیقات بیشتری برای بررسی ارتباط بین کرونوتایپ، ورزش و سازگاری متابولیک مورد نیاز است تا مشخص شود آیا ورزش کردن زودتر در روز فواید سلامتی بیشتری دارد یا خیر.

نتایج این تحقیق در مجله Experimental Physiology منتشر شده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه دیابت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۴۱۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با دوری از این ۱۵ عامل به زوال عقل زودرس در جوانی دچار نمی‌شوید

ایتنا - در حالی که زوال عقل در افراد مسن بسیار شایع‌تر است، سالانه صدها هزار نفر به زوال عقل زودرس (YOD) در سنین جوانی مبتلا می‌شوند. یک مطالعه گسترده عوامل مرتبط به سبک زندگی و سلامتی را برای نخستین بار در این‌باره کشف کرد.
پیش از این اکثر تحقیقات قبلی عامل اصلی این بیماری را به صورت ژنتیکی و از طریق انتقال نسل به نسل می‌دانستند، اما پژوهش جدید ۱۵ عامل مختلف مربوط به سبک زندگی و سلامتی را که با خطر ابتلا به زوال عقل زودرس مرتبط هستند شناسایی کرد.

دیوید لیولین، متخصص بیماری‌های همه‌گیر از دانشگاه اکسِتِر در بریتانیا، این مطالعه را «بزرگترین و قوی‌ترین مطالعه در نوع خود» دانست که تاکنون انجام شده است. وی در این‌باره گفت: « خوشبختانه می‌‌توان با توجه به طیف وسیعی از عوامل مختلف،  خطر ابتلا به این وضعیت ناتوان کننده را کاهش دهیم.»

تیم تحقیقاتی داده‌های جمع آوری شده در مورد ۳۵۶۰۵۲ فرد زیر ۶۵سال در بریتانیا را تجزیه و تحلیل کرده است.

فاکتورهای کشف شده
تعلق به دهک‌های پایین از نظر اقتصادی و فرهنگی، انزوای اجتماعی، آسیب شنوایی، سکته مغزی، دیابت، بیماری قلبی و افسردگی همگی با خطر بالای زوال عقل زودرس مرتبط بودند.

کمبود ویتامین D و سطوح بالای پروتئین فعال سی-که توسط کبد در پاسخ به التهاب تولید می‌شود- نیز به معنای خطر بالاتر ابتلا است. همان خطری که داشتن دو نوع ژن (ApoE4  وε4) به عنوان عامل ژنتیکی ابتلا به آلزایمر ایجاد می‌کند.

 

محققان رابطه بین الکل و زوال عقل را نیز بررسی کرده و آن را پیچیده توصیف کردند. در حالی که سوء مصرف الکل منجر به افزایش خطر ابتلا می شود، نوشیدن در حد متوسط می‌تواند با کاهش خطر ابتلا در ارتباط باشد. احتمالا این موضوع به این دلیل است که افراد گروه دوم بصورت کلی افراد سالم تری هستند (به خاطر داشته باشید که افرادی که از نوشیدن الکل خودداری می کنند اغلب به دلایل پزشکی این کار را انجام می دهند.)

به طور خاص، این مطالعات نشان داد که افرادی با سطوح بالاتر تحصیلات و قدرت بدنی بیشتر (که با میزان قدرت دست اندازه‌گیری می‌شود)، با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل روبرو هستند. 

علاوه بر عوامل فیزیکی، داشتن سلامت روانی همچون اجتناب از استرس مزمن، تنهایی و افسردگی نیز نقش مهمی را در عدم ابتلا ایفا می‌کند.

در حالی که این نتایج به معنای رابطه مسقیم بین عوامل شناسایی شده و زوال عقل نیست، اما به درک جامع‌تری از این وضعیت کمک می کند. امری که می تواند برای توسعه درمان‌های بهبود یافته و اقدامات پیشگیرانه بسیار مهم باشد.

استیوی هندریکس، عصب‌شناس از دانشگاه ماستریخت، در مورد اهمیت درمان زوال عقل زودرس گفت: « زوال عقل زودرس تاثیرات بسیار جدی‌تری دارد، چرا که افراد مبتلا همچنان شغل، فرزندان و زندگی پرمشغله‌ای دارند.»

این واقعیت که بسیاری از این عوامل قابل تغییرهستند، می‌تواند موجب ایجاد خوش بینی برای درمان‌گران و مبتلایان به این بیماری شود و افراد با اتخاذ سبک زندگی سالم تر، به طور بالقوه خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهند.